Obietnica to obietnica czyli nie tylko o komunikacji miejskiej

Co łączy:

- obietnicę, 

- dbałość o czyste powietrze, 

- dążenie do ograniczenia korków w mieście, 

- troskę o zdrowie mieszkańców,

- miano miasta przyjaznego mieszkańcom? 

To samo co łączy Kalisz, Chełm, Ostrołękę, Konin, Tczew i kilkadziesiąt innych polskich miast.

No może poza obietnicą, ponieważ to cecha wyróżniająca Białą Podlaską, choć to wyróżnienie wcale nie jest pozytywne. 

Wymienione miasta troszcząc się o mieszkańców udostępniły im bezpłatną komunikację miejską. 

Dzięki temu rozwiązaniu odnotowały m.in. wzrost liczby pasażerów, ograniczenie ilości samochodów, niższą emisję CO2.

Niestety Biała Podlaska nie zalicza się do tych miast. 

Ale co z tą obietnicą? 

No właśnie, jakby mało było, że mieszkańcy Białej Podlaskiej nie mogą liczyć na darmowy transport to jeszcze nie doczekali się realizacji obietnicy złożonej przez kandydata na prezydenta - Michała Litwiniuka w 2018 r. 

Obiecał on wówczas darmową komunikację dla uczniów. 

Minęło ponad 6 lat, a obietnica nadal nie została zrealizowana.

W tym czasie mieszkańcom kolejnych miast zapewniono możliwość przemieszczania się bezpłatnym transportem publicznym.

Czy tak to powinno wyglądać?

Jak wiadomo obietnic należy dotrzymywać, ale to przede wszystkim kwestia etyczna, odwołująca się do honoru osoby składającej przyrzeczenie. 

Natomiast pomijając ten aspekt, ważne jest to, że włodarze wymienionych miast potrafią dostrzec nie tylko kwestie ekonomiczne związane z koniecznością dofinansowania bezpłatnej komunikacji, ale także - a może przede wszystkim - aspekty ekologiczne i zdrowotne. 

Przecież na początek można wprowadzić jedną czy dwie bezpłatne linie, a następnie dokonać kompleksowej analizy i na tej podstawie opracować optymalny model funkcjonowania bezpłatnej komunikacji miejskiej.

Dlatego właśnie złożyłem w tej sprawie petycję do Prezydenta Miasta Biała Podlaska.